viernes, 5 de abril de 2013

Texto medieval Libro de Tristán

Como o home bóó rrogou a Dom Lãçalot
que lle nõ metesse mão em seu fillo
Lançarote foy a marauilla muy ledo em seu coraçõ de como rrespondera ao que lle enuyara diser Dom Tristan et de quan sisuda resposta dera ao que lle mãdara dizer por ssua carta. Todo aquel dia penssara Lançarote em Dom Tristan que nõ pensou em al. Aa noyte lle auêo que sseu camîo o leuou a casa do home bóó hu a[nte?] d’aquela noyte youuera o da Ssaya Mal Tallada et a Donzela Maldizête. (Aly soube as nouas dele. En outro dia manãa, quando quis caualgar, dissolle seu os[p]ede et rrogóó bê, como rrogara ao da Saya Mal Tallada et a Donzela Maldisête.) Et aly soubo el nouas deles. En outro dia manaa quando quis caual[gar] dissolle seu ospede et rrogoo bê assy como rrogara o da Ssaya Mal Tallada. Et Lãçarote disso que em seu fillo nõ meteria mão sse lle ante non fezesse desonrra conoçuda.
—¡Ay!, por Deus, disse o padre, el he hûu caualeyro muy menino et nõ he tã sisudo como lle sería mester, et nõ catedes uos a el, mays catade uos, se uos prouguer, ao uosso bóó ssem et ao meu rrogo.
—Ora sabede por uerdade que em uosso fillo nõ meterey mão saluo se m’o cuyta nõ fas faser.
Et o ospede llo graçiu muyto. Desy comêdóó a Deus et mostroulle a carreyra para Seraloys, assy como a amostrara ao da Ssaya Mal Tallada.