BLOQUES DIALECTAIS DO GALEGO E AS SÚAS CARACTERÍSTICAS( GAL 2º BACH)

OS BLOQUES DIALECTAIS

BLOQUE OCCIDENTAL

TRAZOS FONÉTICOS:

Gheada: fenómeno que consiste na pronuncia aspirada do /g/ en calquera posición:ghato, algho...

-Seseo: fenómeno consistente na inexistencia do fonema "z" /θ/, no seu lugar, existen dous tipos de "s" /S / (un apical e outro predorsal). Segundo a posición na que se dea, distínguense dous tipos de seseo: implosivo, en posición final de sílaba: lus, des, rapás, etc.; e explosivo, en posición inicial de sílaba: sebola, faser, etc.

seseo total: sopa/ sebola/lus

-Ditongo oi convive ó lado de ui,que proveñen dos grupos latinos –ULT-, _UCT-, _OCT-, _ORI- (área fisterrá e sur de Pontevedra): noite, troita, loita, moito, coiro, nuite (só fisterrá) truita, luita, cuiro.

-Mantemento do ditongo ai diante de –x: caixa, baixo.

-Eliminación do U do grupo CUA: catro, cando, cal.

TRAZOS MORFOSINTÁCTICOS:

Nomes: 

 - Solución das terminacións latinas –ANU, -ANA en –an: (o) irmán, (a) irmán.

-Solución da terminación latina –INU en iño: paxariño, peixiño.

-Plural dos nomes acabados en –n en –ns: camións.

-Plural dos nomes acabados en –l en –les: caracoles.

Pronomes:

-Pronome persoal suxeito de 2ª persoa ti.

-Distinción entre te e chefronte a zonas onde só se emprega che (área fisterrá) ou te (Baixo Miño).

-Uso da contracción llo, tanto referida a el como a eles.

-Formas masculinas dos demostrativos e do pronome persoal de 3ª persoa este, ese, aquel, el; formas neutras isto, iso, aquilo, no centro e sur de Pontevedra.

Verbos:

- Segunda persoa do singular do Pretérito de Indicativo da 2ª conxugación do tipo comeches/comestes.

- Presente de Subxuntivo con –e pechado ou –a- tónicos (andemos, comamos, partamos).

- 2ª persoas do plural do tipo cantades(cantás na fisterrá norte); cantandes e cantais no Baixo Miño).

• Uso das formas irregulares tendes, vindes. 
• Von, ton: área fisterrá.
• Uso do verbo tar (estar).
• corriu/correu.

Nas áreas

Existen outros trazos de extensión máis reducida e que se localizan nalgunha das áreas deste bloque: 

-Área fisterrá: cheísmo(uso de che como OD): vinche na praia.

-Área bergantiñá:terminación –iuna P3 do pret. perf. Dos verbos da 2ª e 3ª conxugación: colliu, partiu.

-Área pontevedresa: terminación –eu na p3 do pret. perf. Dos verbos da 2ª e 3ª conxugación: colleu, parteu. Terminación en -in (verbo parar: parín un autobús para ir a Santiago). 

Na subárea do Salnés existe confusión entre ver e mirar, no Morrazo emprégase o arquilexema mirar. Na subárea do Baixo Miño (Oia, A Guarda, O Rosal, Tomiño) existe teísmo.

BLOQUE CENTRAL

Trazos fonéticos

- Presencia de gheada na zona occidental.

-Ausencia case total de seseo, isto é, distinción entre /θ/ e /s/.

-Ditongo oi(t): noite, troita, loita, moito, coiro.

-Mantemento do ditongo ai diante de x: caixa, baixo.

• Comezo da palabra ca-: (salvo no centro-sur de Ourense, que é cua-): catro, cando, cal.

Trazos morfosintácticos

-Solución das terminacións latinas –ANU, -ANA en –ao, -á(ao para o masculino e –á para feminino (o) irmao, (a) irmá).

 -Solución da terminación latina –INU en iño: paxariño, peixiño.

-Plural dos nomes acabados en –n en –s: camiós.

-Plural dos nomes acabados en –l en –les: caracoles.

Pronomes:

-Alternancia pronomes ti/tu : pronome persoal suxeito tu, agás na zona occidental.

-Distinción entre te e che.

- Uso da contracción llo (referido a el/ela) e llelo(referido a eles/a elas), agás en Ourenseque se emprega llo.

- Formas masculinas dos demostrativos e do pronome persoal de 3ª persoa iste, ise, aquil, il,na área lucu-auriense; formas neutras isto, iso, aquilono norte da Coruña.

Verbos:

- Segunda persoa do sing. do Pr. Perf. Ind. da 2ª conxugación do tipo comiches.

- Presente de sub. con –e tónico aberto (andemos, collemos, partemos)

- Segundas persoas do plural do tipo Cantades(cantandes no sur de Ourense).

- Uso das formas irregulares tedes, vides, salvo en Ourense (tendes, vindes).

Nas áreas

Só dúas das catro áreas deste bloque presentan trazos dialectais específicos de relevancia.

- Área mindoniense: pronomes nosoutros/-as. Presenta maior orixinalidade no léxico.

-Área lucu-auriense: formas dos demostrativos iste, ise, aquil, pronome persoal il.

BLOQUE ORIENTAL

Trazos fonéticos

-Inexistencia de gheada.

-Ausencia de seseo

-Ditongo ui(t), ó lado doutras solucións: truita, luita, mutio, muto

-Redución do ditongo ai diante de x:caxa

-Ditongo -ua- no comezo da palabra cua-: cuatro, cual, cuando.

Trazos morfosintácticos

- Solución -ANU, -ANA: en –ao, -á: irmao, irmá.

- INU en ín na zona máis oriental: camín, vecín, paxarín.

- Plural en –is para substantivos rematados en –n: camiois, pantalois. 

- Plural dos nomes acabados en –l en –is: caracois.

- Pronome Tu.

-Distinción te e che. Ancares leoneses e no galego zamorano só te.

-Distinción llo /llelona zona norte e uso de llo na sur.

-Formas masculinas dos demostrativos e do pronome persoal de 3ª persoa este, ese, aquel, el; formas neutras esto, eso, aquelo.

Vogal epentética en sílaba final: mutio, pacio, preguicia.

Verbos: 

Morfema –is na p5 do presente de indicativo: cantais, marchais,falais. 

- Formas:fa-i-s, fa-i-n, te-i-s. 

- Formas con nasal: cantein, cantén, don, von. 

-Conteio, deixouo(agás na astur-gal: conteilo, deixoulo).

- Uso das formas irregulares tedes,vides, no norte e centro;tendes, vindes, no sur.

- Segunda persoa do sg. do Pret. de Ind. da 2ª conxugación do tipo comiches.

- Presente de subxuntivo con –e pechado ou –a- tónicos (andemos, collamos, partamos)

Nas áreas

Outros trazos relevantes, de extensión máis reducida, localízanse nestas áreas do bloque oriental: 

- Área asturiana: mantemento do –l- intervocálico: avolo (por avó); molín (por muíño), calente (esta tamén no linde León-Galicia).

- Área ancaresa: vogais nasalizadas: cadea, ua; restos de gheada.

- Área zamorana: teismo (uso de te como OI): eu non te dou iso. 

        Ausencia de –n nos perfectos fortes (1ª pers): collí, partí.

ORIENTACIÓN ABAU LINGUA E LITERATURA GALEGA 2º BACHARELATO

ABAU LINGUA E LITERATURA GALEGA 2º BACHARELATO

ESTRUTURA XERAL: 

I. Competencia comunicativa 5 puntos

a)Comprensión textual. 2 puntos (2 preguntas de 1 punto)

b) Produción textual .3 puntos (1 pregunta) 

II. Contidos específicos da materia 5 puntos 

a)Lingua e gramática 2 puntos (2 preguntas de 1 punto) 

b) Lingua e sociedade 1 punto (1 pregunta)

c) Literatura 2 puntos (1 pregunta) 

INDICACIÓNS SOBRE A PROBA 

I. Consideracións relativas á parte de competencia comunicativa 

a) Comprensión textual (preguntas 1 e 2) 

Formularanse dúas cuestións breves─cunha valoración de 1 punto cada unha─ sobre algún aspecto de interpretación e análise do texto proposto, na liña das que a continuación se indican a modo de exemplo: 

• Resumo breve do texto ou dunha parte del. 
• Estrutura do texto. 
• Ideas principais e secundarias. 
• Intencionalidade do texto O alumnado deberá comprender o sentido real do texto, máis alá da súa literalidade, percibindo recursos como, por exemplo, a ironía, as implicaturas, presuposicións... 
• Significado concreto no texto dalgunhas palabras, expresións ou fragmentos. 
• Recoñecemento e descrición de recursos cohesivos gramaticais e léxico- 
  semánticos. 
• Descrición do rexistro do texto e análise das súas características. 
  b) Produción textual (pregunta 3) 
  Pediráselle ao alumnado que constrúa un texto persoal cunha extensiónaproximada de 200-250 palabras sobre un tema proposto, relacionado dalgún xeito co contido do exame. Nesta pregunta valorarase a capacidade para producir un texto que sexa informativo, coherente, ben estruturado e adecuado á situación comunicativa. A cualificación da pregunta (3 puntos) desagregarase en tres tramos de 1 punto cada un, do seguinte xeito: 

1) Construción textual: 1 punto. Valorarase:

• A adecuada selección da información, coa presenza daquela que sexa pertinente e necesaria para 
  que o texto resulte comprensible. Terase en conta a capacidade para evitar clixés, estereotipos, lugares comúns e ideas excesivamente previsibles, así como unha orixinalidade gratuíta e afastada do contido do texto da proba. 
• A coherencia discursiva. A sucesión de enunciados do texto debe presentar continuidade temática e progresión informativa. 
• A organización da información: estruturación do texto (p. ex., introdución, desenvolvemento e conclusións), argumentación e organización en parágrafos. 

2) Adecuación léxico-gramatical: 1 punto.Valorarase:
• A capacidade de construción de textos adecuados á situación (formal) en que estes se producen. 

Terase en conta o manexo apropiado dos rexistros da lingua nas escollas lexicais e nas construcións gramaticais. O texto deberá evitar polo tanto trazos propios da oralidade e dos textos espontáneos e non planificados, así como aqueles que amosen un requintamento afectado. En definitiva, valorarase o bo manexo dos recursos cohesivos, tanto gramaticais coma léxicos. 

3) Corrección ortográfica e gramatical: 1 punto.Valorarase: O correcto dominio da ortografía e dos signos de puntuación, así como a gramaticalidade das construcións sintácticas e das escollas morfolóxicas, desde o punto de vista do galego estándar.

A extensión proposta debe entenderse a título aproximativo e informativo. Porén, para evitar estratexias elusivas maliciosas, a presentación de textos cunha extensión manifestamentemenor á solicitada, ao extremo de dificultar a avaliación da tarefa, suporá unha diminución proporcional da valoración global da pregunta. 

Polo mesmo motivo non se tomarán en consideración os textos (ou parte deles) que carezan da necesaria pertinencia con relación ao tema proposto. 

II. Consideracións relativas á parte de contidos específicos da materia c) Lingua e gramática (preguntas 4 e 5) Formularanse dúas preguntas breves sobre contidos de: 

• Fonética e fonoloxía 
• Morfoloxía e sintaxe 
• Semántica e lexicoloxía 
  • Dialectoloxía
  En canto ao contido, estas preguntas referiranse aos estándares de aprendizaxe avaliables que figuran recollidos na matriz de especificacións dentro do bloque 3, “Funcionamento da lingua”. 
  En canto ao enfoque, as preguntas gramaticais poderán conter algunha cuestión de gramática comprensiva, como vén acontecendo en exames anteriores. Nelas comprobarase a capacidade do alumnado para explicar as diferenzas no uso dunhas ou outras construcións gramaticais. 
  Como de costume, na resposta a estas preguntas poderá empregarse calquera das terminoloxías lingüísticas existentes, sempre que se faga de maneira coherente. 
  d) Lingua e sociedade (pregunta 6) 
  Formularanse dúas preguntas, das que o alumnado deberá responder só a unha. As posíbeis preguntas son: 

1. Estereotipos e prexuízos lingüísticos: a súa repercusión nos usos. 
2. Historia da normativización: a construción da variedade estándar. Interferencias e 
   desviacións da norma. 
3. O galego, lingua en vías de normalización. 
4. O galego no primeiro terzo do século XX: características lingüísticas 
   fundamentais. Contexto histórico e situación sociolingüística. 
5. O galego de 1936 a 1978: características lingüísticas fundamentais. Contexto 
   histórico e situación sociolingüística. 
6. O galego a finais do século XX e comezos do XXI: características lingüísticas 
   fundamentais. Contexto histórico e situación sociolingüística. 

Agárdase do alumnado unha resposta concisa e asemade completa, acorde coa puntuación que se lle concede á pregunta e co tempo do que se dispón para o exame. Sería desexable unha extensión aproximadadunhas 200 ou 220 palabras. 

Ao se tratar dunha extensión breve para unha pregunta deste tipo, valorarase a capacidade para seleccionar e presentar a información máis relevante sobre o tema escollido, así como para evitar divagacións e xeneralidades. 

e) Literatura (pregunta 7) 

Formularanse dúas preguntas, das se se deberá responder só unha. As posíbeis preguntas son: 

1.A poesía das Irmandades da Fala. Características, autores e obras representativas. 

2.A poesía de vangarda. Características, autores e obras representativas. 

3.A prosa do primeiro terzo do XX: as Irmandades e o Grupo Nós (narrativa, ensaio e xornalismo). 

4.O teatro do primeiro terzo do XX: Irmandades, vangardas e Grupo Nós. 

5.A poesía entre 1936 e 1975: a Xeración do 36, a Promoción de Enlace, a Xeración das Festas Minervais.

6.A prosa entre 1936 e 1975: os renovadores da prosa (Fole, Blanco Amor, Cunqueiro e Neira Vilas). 

7.A Nova Narrativa Galega. Características, autores e obras representativas.

8.O teatro galego entre 1936 e 1975: a Xeración dos 50 e o Grupo de Ribadavia.

9. A literatura do exilio entre 1936 e 1975: poesía, prosa, teatro.
10. A poesía de fins do XX e comezos do XXI.Temas e autores dos 80 e dos 90. 
    Poetas e tendencias actuais máis relevantes. 
11. A prosa de fins do XX e comezos do XXI. 11.Temas e autores dos 80 e dos 90. Prosistas e tendencias actuais máis relevantes. 
12. O teatro de fins do XX e comezos do XXI. Temas e autores dos 80 e dos 90. Dramaturgos, tendencias e compañías actuais máis relevantes. 

Non só obras. Valorarase o tratamento, no tema escollido, dos seguintes elementos: 

considerarán correctas as respostas que consistan nunha mera listaxe de autores e 

• Información sobre o contexto: acontecementos históricos, grupos, influencias, iniciativas, tendencias, etc. 
• Información acerca dos principais autores/as dun período ou corrente. Esta non só debe facer referencia ás obras máis importantes senón tamén aos trazos que caracterizan cada un dos autores/as. 
• Información acerca do que un grupo, autor/a ou época supuxeron na historia da literatura galega. Observacións comúns para as preguntas 6 e 7 
  As dúas posibilidades que se ofrecen para que o alumnado realice unicamente unha delas serán as mesmas nas Opcións A e B do exame. Deste xeito poderá escollerse unha ou outra sen que inflúan as preferencias nas preguntas de sociolingüística e de literatura. 

A pesar de estaren formuladas sobre un repertorio pechado preestablecido, valorarase nas respostas a elaboración dun texto persoal, e non dunha reprodución puramente memorística. 

Consideracións relativas á corrección lingüística da proba 

De igual maneira que se veu facendo nestes anos pasados, valorarase a corrección lingüística do exame. Os erros poderán descontar até un máximo de 2 puntos sobre a cualificación global. O cálculo levarase a cabo segundo a seguinte clasificación: 

• Moi graves: solucións que son alleas ao sistema lingüístico do galego, como tempos compostos, mala colocación dos clíticos, etc. Descontaranse 0,2 puntos por cada un. 
• Graves: solucións ortográficas contrarias á norma lingüística (b/v,h,y, etc.) e acentuación diacrítica. Descontaranse 0,1 punto por cada un. 
• Leves: solucións galegas alleas ao estándar vixente e acentuación non diacrítica. Descontaranse 0,05 puntos por cada un. 
  Estas penalizacións non se aplicarán sobre a pregunta 3 xa que, tal como se indicou, na propia valoración da pregunta está incluída a avaliación da corrección lingüística do texto producido. 

ORIENTACIÓNS PARA A PROBA ABAU LITE ESPAÑOLA 2º BACHARELATO

ORIENTACIÓNS PARA AS PROBAS DE LINGUA CASTELÁ E LITERATURA II CURSO 2017-2018 E POSTERIORES

LECTURAS OBRIGATORIAS 

As obras literarias de lectura obrigatoria son, como xa se informou, as que resultaron máis votadas na enquisa que tivo lugar nos pasados meses de maio e xuño:La Fundación,Crónica de una muerte anunciada,Romancero gitano eLa verdad sobre el caso Savolta.

ESTRUTURA DO EXAME 

No que respecta ao exame, haberá, como sempre, duas opcións para escoller. A estrutura será, en síntese, a seguinte: 

1a parte (1 punto) Resumo ou esquema dun texto. 

2a parte (2 puntos) Comentario crítico do contido dun texto. 

3a parte (3 puntos) Dúas preguntas (1.5 puntos cada unha) de lingua. Unha delas basearase na detección e explicación de estruturas, formas, etc. no texto; a outra, na creación ou produción de estruturas ou breves textos. 

4a parte (4 puntos) Dúas preguntas (2 puntos cada unha) de literatura. Unha pregunta fará referencia a unha das obras lidas no curso e a outra a un tema de historia da literatura; como novidade, AMBAS estarán apoiadas por breves textos. 

Como podedes observar, hai unha redución no número de preguntas, que a partir de agora serán 6. 

•   Eliminamos a pregunta de explicación de significado de palabras. 
•   Redistribuimos a puntuación da 1a e 2a partes, de modo que o resumo ou 
  esquema pasará a valer 1 punto mentres que o comentario crítico valerá 2. 
•   Volvemos ter dúas preguntas na 3a parte (de 1.5 cada unha, en vez de tres de 1 punto) e mantemos dúas na 4a parte (literatura). As preguntas de literatura pasan a valer 2 puntos cada unha. 

ORIENTACIÓNS SOBRE O EXAME E CONTIDOS DAS PREGUNTAS 

O texto no que se basearán as tres primeiras partes do exame responderá, como nos últimos cursos, ao tipo de texto periodístico de opinión. 

1a parte: 

O propósito é ou ben que o alumnado demostre a súa capacidade de síntese producindo un novo texto que reduza a información contida no fragmento sen afectar ao contido global (resumo) ou ben, se o prefire, que demostre a súa capacidade de análise extraendo e xerarquizando as ideas principais (esquema). A través da lectura tanto do resumo como do esquema, alguén que non lese o texto debería poder saber de que trata e cales son as ideas principais. 

O resumo non debe conter valoracións, opinións ou ideas propias que non procedan do texto. Aplicaranse ademais penalizacións por non axustarse ás condicións básicas dun resumo: por non plasmar con expresión propia as ideas do texto descontarase ata a metade da puntuación (non é aceptable copiar literalmente fragmentos ou párrafos do texto); cando a extensión resulte impropia dun resumo poderase descontar tamén ata medio punto. 

O esquema deberá ordenar as ideas e xerarquizarlas, incluíndo as principais e as secundarias. Empregaranse esquemas nominais e non oracionais para cada un dos epígrafes. Aplicaranse tamén penalizacións por non axustarse ás condicións básicas dun esquema: por non concretar axeitadamente as ideas poderase descontar ata medio punto; o mesmo por non relacionalas axeitadamente. 

2a parte: 

A meta é comprobar se o alumnado comprende o contido do texto, se é quen de expresar a confrontación das súas propias ideas coas defendidas no texto e se é quen de extraer conclusións razoadas desta confrontación. En consecuencia, unha paráfrase coherente do texto poderá cualificarse cun máximo de 0.75 puntos; se a alumna ou o alumno é quen de argumentar razoadamente o seu acordo ou desacordo coas ideas sostidas no texto e mesmo transferir o seu contido a outras realidades, poderá recibir a puntuación máxima. (2 puntos). Repetimos aquí as orientacións de circulares anteriores, dirixidas ao alumnado: 

1. Deberás tratar de convencer con argumentos e contraargumentos. 2. Deberás organizar o teu texto debidamente; podes estruturalo en partes (sen indicalas) como, por exemplo, tesis, argumentación e conclusión. 3. Deberás manexar os recursos lingüísticos axeitados: verbos de pensamento, de dúbida... adverbios e conectores que faciliten a exposición de argumentos, fórmulas que impliquen ao receptor, etc. 4. Valoraremos a corrección e a adecuación da linguaxe ao que se solicita, preferindo sempre a sinxeleza aos tópicos e ás fórmulas de recheo. 5. Deberías ser quen de detectar os criterios nos que se basea o autor para defender o que di. 6. Deberías ser capaz de engadir exemplos que ilustren os teus argumentos ou contraargumentos e deberías ser capaz de chegar a conclusións, aínda que sexan provisionais. 7. Non se trata de realizar unha análise formal do texto, aínda que poderás referirte a algún trazo formal se estimas que contribúe a reforzar a túa argumentación. 8. Penalizaremos o feito de repetires o texto, que digas obviedades, que empregues frases ocas ou insustanciais, rexistros coloquiais ou que cometas erros de expresión ou ortográficos. 

Insistimos en que non preguntamos por tipoloxía textual nin por trazos formais do texto. Trátase de comentar críticamente o contido. Non se recomenda repetir datos externos que figuran no propio texto (“el texto fue escrito por tal autora o autor y publicado en tal fecha en tal periódico...”). 

3a parte: 

Constará de dúas cuestións que recollerán os estándares de aprendizaxe establecidos na lexislación neste bloque de contidos. Como en cursos anteriores, nunha delas pedirase identificación e explicación de fenómenos ortográficos, morfolóxicos, sintácticos (categorías, funcións e relacións...) e na outra uso ou redacción de pequenas estruturas guiadas. As preguntas estarán relacionadas cos seguintes contidos: 

1) Coñecemento das posibilidades de creación de palabras e enriquecemento do léxico mediante a composición, derivación, parasíntese e acronimia; 2) identificación e uso das diferentes clases de palabras; 3) identificación e emprego axeitado das diferentes formas verbais e das diferentes formas de perífrases verbais; 4) identificación e emprego das diferentes clases de sintagmas ou frases, dos seus constituíntes e das diferentes funcións que podan exercer nas cláusulas ou oracións; 5) identificación e uso das diferentes funcións primarias de cláusula ou oración (suxeito, predicado, etc.); 6) identificación e uso das diferentes relacións existentes entre estruturas sintácticas; 7) coñecemento das diferentes relacións léxico-semánticas das palabras (sinonimia, antonimia, hiperonimia, campo léxico e campo semántico, mediante a identificación nun texto ou o emprego de sinónimos, antónimos, etc.). 

Insístese no seguinte: 1) NON se pedirá unha análise sintáctica formal. 2) NON se pedirá análise morfolóxica de palabras, pero poderá pedirse identificación de elementos. 3) Poderase preguntar por algúns dos elementos que contribúen a dotar de cohesión e coherencia a un texto, como antecedentes de relativos, referentes textuais de pronomes, valores anafóricos e catafóricos dalgún elemento, etc., pero non se pedirá unha análise dos mecanismos de cohesión dun texto determinado (aínda que se valorará o seu uso no comentario de texto). 4. As preguntas NON serán teóricas; non se tratará de reproducir teoría gramatical ou trazos das variedades aprendidos memorísticamente, senón, como dicimos, de identificar ou empregar unidades lingüísticas. 

4a parte 

Esta parte constará de dúas preguntas; unha fará referencia a unha das obras lidas no curso e a outra á historia da literatura. 

No que respecta ás obras de lectura obrigatoria (pregunta 5), co apoio dun pequeno fragmento (que estará identificado), as preguntas versarán sobre características, temas, personaxes, etc., da obra. 

Preguntas tipo sobre Romancero gitano:

1. Temas. 
2. Estrutura externa e interna. 
3. Compoñentes simbólicos e míticos. 
4. Rasgos formais: entre tradición e innovación. 

Preguntas tipo sobre La verdad sobre el caso Savolta:

1. Xénero literario: entre a novela histórica, a novela policíaca e o folletín. 
2. Análise de personaxes. 
3. Tempo e espazo. 
4. Estrutura e punto de vista narrativo. 

Preguntas tipo sobre La Fundación:

1. Técnicas e recursos dramáticos. 
2. Análise de personaxes. 
3. Argumento e temas fundamentais. 
4. Lugar, tempo e acción. 

Preguntas tipo sobre Crónica de una muerte anunciada:

1. A técnica do realismo máxico. 
2. Temas: o honor, o amor e o fatum. 
3. O perspectivismo como técnica narrativa. 
4. Análise de personaxes. 

Insistimos en que os fragmentos seleccionados serán sempre moi significativos. Non se pretende sorprender ao alumnado, senón potenciar a lectura reflexiva das obras. O alumnado deberá responder a pregunta baseándose no fragmento, que localizará na estrutura da obra. 

A pregunta 6, de historia da literatura, constará de dúas partes. Na primeira, as alumnas e alumnos deberán desenvolver, como en cursos pasados, un dos nove temas teóricos propostos. Na segunda, terán que aplicar a un texto algún aspecto da pregunta desenvolvida. Non se trata dun comentario de textos literario á maneira tradicional, senón dunha pregunta corta e concreta que busca comprobar que o alumnado sabe distinguir nun texto aquelas características xerais dun periodo ou dun autor que estudiou na teoría. Para responder a esta segunda parte, non se requirirán outros coñecementos que os que xa se esixían o ano pasado. Tampouco dependerá a resposta de ter visto o texto na clase ou non. Se o estudante domina os contidos teóricos, saberá responder a pregunta práctica independentemente de se coñece o texto ou non. As preguntas serán do tipo: “identifica no fragmento algunha das características definitorias do movemento X”, “indica en que etapa de tal autor incluirías a obra do fragmento e xustifica por que”, “explica a cal das tres décadas da novela de posguerra cres que pertence a obra do fragmento; xustifica a resposta”, “localiza no fragmento exemplos destas tres características propias do movemento X ou da obra do autor Z”, etc. Os textos escollidos estarán entre os máis coñecidos dos seus autores e as obras ás que pertencen serán representativas de movementos xerais ou de periodos ben claros da obra dun autor. Cando se trate de autores de obra moi abundante, escolleranse textos dos libros máis coñecidos. Se se trata de Cela, por exemplo, escollerase algún fragmento do Pascual Duarte ouLa colmena; se de Valle-Inclán, algún esperpento; se de Juan Ramón Jiménez, preferirase a sua obra anterior ao exilio; se de   Machado,Soledades e Campos de Castilla; se de Azorín, La voluntad; se de Unamuno, Niebla ou San Manuel Bueno, mártir; se de Alfonso Sastre, de Escuadra hacia la muerte, etc. 

As preguntas tipo serán as seguintes, moi semellantes ás que conformaron o listado para a ABAU de 2017: 

1. O Modernismo. Características xerais a través da figura de Rubén Darío. 
2. A novela na xeración do 98: Baroja, Unamuno e Azorín. 
3. As traxectorias poéticas de Antonio Machado e Juan Ramón Jiménez. 
4. Evolución e características xerais da xeración do 27 a través dalgúns dos 
   principais autores: Salinas, Lorca, Alberti e Cernuda. 
5. O teatro español anterior á Guerra Civil: Lorca e Valle-Inclán. 
6. A poesía española nas tres décadas posteriores á Guerra Civil: Miguel 
   Hernández, Blas de Otero, Gil de Biedma. 

7. A novela española nas tres décadas posteriores á Guerra Civil: Cela, Delibes e Martín Santos. 
8. As figuras de Buero Vallejo e Alfonso Sastre no teatro español posterior á Guerra Civil. A renovación do teatro. 
9. A narrativa hispanoamericana da segunda metade do século XX. O boom da narrativa: Borges, Cortázar, García Márquez, Vargas Llosa. 

Dentro da pregunta seis, o desenvolvemento do tema valorarase cun máximo de 1.5 puntos, mentras que a aplicación ao texto valerá ata 0.5